Do penance

 லுத்தர் திருச்சபையில் சீர்திருத்தம்

ஏற்படுத்த உண்மையான  காரணமாக எது  இருந்தது  ? What was the real driving force behind Luther's Reformation ? It is the Greek  word " metanoia "

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Key word - Gk. metanoia - do penance Vs change of mind 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

16 -ஆம் நூற்றாண்டில் லத்தீன் மொழியிலிருந்து ஆங்கிலத்தில் 1582 ஆம் ஆண்டு பிரான்ஸ் நாட்டில் ரீம்ஸ் நகரில் ( Rheims ) புதிய ஏற்பாடு மொழி பெயர்க்கப்பட்டது. 

பிறகு 1609-1610 ஆம் ஆண்டில் டூயை நகரில் பழைய ஏற்பாடு மொழி பெயர்க்கப்பட்டது .

 இந்த மொழி பெயர்ப்பு   Douay - Rheims  Bible  என்றழைக்கப்படுகிறது. இதன் உச்சரிப்பு  du: ei - ri:mz ஆகும். இந்த மொழி பெயர்ப்பு சுருக்கமாக DRB என்று அழைக்கப்பட்டது. சில சமயம் இது DRA என்றும் அழைக்கப்பட்டது. A - என்பது Academic என்று பொருளாகும். 

இந்த DRB மொழி பெயர்ப்பு லத்தீன் வல்கேட் பைபிளின் சரியான ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பு என்று கருதப்பட்டது. தமிழில் "மனந்திரும்புதல்" ஆங்கிலத்தில் " repentance" என்ற கிரேக்க மூல மொழியின் " மெட்டனோயா " - metanoia -  என்ற வார்த்தை இந்த DRB மொழிபெயர்ப்பில் do penance என்று மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. 

இந்த "பெனன்ஸ்" என்ற ஆங்கில வார்த்தை "பெனிடென்டிஷியா" - paenitentia என்ற லத்தீன் வார்த்தையிலிருந்து வந்ததாகும்.  பெனன்ஸ் -penance - என்ற வார்த்தை தவம் , நோன்புகள் ஆகியவைகளைக் குறிக்கும். எனவே மனந்திரும்பு என்பது தவம் செய் , நோன்புகளை கடைபிடி , போய் குருவானவரிடம் பாவ அறிக்கையை செய், தான தருமம் செய், உன்னை வருத்திக்கொள் என்ற பொருளில் வருவதாக do penance என்ற வார்த்தை யின் பொருளை கவனிக்கலாம். 

16 ஆம் நூற்றாண்டில் ஐரோப்பாவில் வாழ்ந்த மக்கள் தாங்கள் செய்த பாவங்களுக்காக தங்களுக்குத் தாங்களே தண்டனையைக் கொடுத்துக் கொள்ளுவார்கள். தங்களை சாட்டையால் அடித்துக் கொள்ளுவார்கள். பனியில் மழையில் குளிரில் போய் நிற்பார்கள். தங்களுடைய இல்லங்களிலிருந்து முழங்கால்/முட்டிக்கால் போட்டுக்கொண்டு அவர்கள் ஊரிலுள்ள ஆலயத்திற்கு முட்டிக்கால் மூலமாகவே  தவழ்ந்து அல்லது ஊர்ந்து செல்லுவார்கள். பல நாட்கள் சாப்பிடாமல் பட்டினி கிடந்து தங்களைத்தாங்களே வருத்திக் கொள்வார்கள். புனித யாத்திரை சென்று புனித இடங்களை தரிசித்து வந்தார்கள். மற்றும் தான தர்மங்களையும் செய்வார்கள். 

மார்ட்டின் லுத்தரும் தனது பாவங்களுக்காக தன்னை தானே  இவ்வாறு வருத்திக்கொள்ளும் பழக்கத்தை யுடையவராகயிருந்தார்.

 ஒரு நாள் மார்ட்டின் லுத்தர் அப்போஸ்தலனாகிய பவுல் ரோமருக்கு எழுதிய நிருபத்தை இறையியல் மாணவர்களுக்கு போதிக்கும் போது, " மனிதன் தான் செய்யும் நற்கிரியைகளினால் நீதிமானாகிறது இல்லை. கடவுள் , கிறிஸ்துவை விசுவாசிக்கும் ஒரு மனிதனுடைய இதயத்திலே தனது நீதியை தந்து அவனை நீதிமானாக்குகிறார்.  மனிதர்களின் நற்கிரியைகளை கண்டு கடவுள் அவ்வாறு செய்வது  இல்லை. ஒருவன் நீதிமானாக கிறிஸ்துவை விசுவாசித்தாலே போதும். கிறிஸ்துவை விசுவாசிப்பதன் மூலமாகவே கடவுளுடைய நீதி ஒரு மனிதனுடைய இருதயத்திற்குள் கடவுளால் அருளப்பட்டு அவனை நீதிமானாக்குகிறது . அதற்காக அவன் வேறு எந்த நற்செயல்களையும் செய்ய தேவை இல்லை  என்பதுவே லுத்தரின் கண்டுபிடிப்பு ஆகும். இது லுத்தரின் வாழ்க்கையில் நடைபெற்ற "லுத்தரின்  கோபுர அனுபவம் ( Tower Experience of Luther )" என்றழைக்கப்படுகிறது. 

லுத்தர் ரோமர் நிருபத்தையும்  கலாத்தியர் நிருபத்தையும் ஆய்வு செய்து தியானிக்கும் போது அவர் கண்டறிந்தது "மனந்திரும்புதல் " அல்லது "மனமாற்றம்" என்பது "தவமோ அல்லது நோன்போ அல்லது தன்னைத்தானே வருத்திக் கொள்ளும் ஒரு செயலோ அல்ல. அது சிந்தையில் ஏற்படும் மாற்றமே " என்று கண்டறிந்தார். எனவே மனந்திரும்புதல் என்பதற்கு do penance - தவம் செய் , நோன்பு யிரு , உன்னை நீயே வருத்திக்கொள் என்பதல்ல change of mind -மன மாற்றமே - சரியான கிரேக்க மொழியின் பொருள்  என்று கூறி அவர் காலத்திலிருந்த "நற்கிரியைகள் " மனிதனுக்கு இரட்சிப்பை தராது என்று அறிவித்தார்.  மனிதன் கிரியைகளினால் அல்ல இயேசு கிறிஸ்துவின் மீது வைக்கும் விசுவாசத்தின் மூலமே நீதிமானாக்கப்படுகிறான் என்று  லுத்தர் போதிக்க ஆரம்பித்தார். 

 Man is justified by faith alone not by works . திருச்சபை சீர்திருத்த வாசகங்களில் (Slogans of Reformation) முக்கியமான ஒரு வாசகத்திற்கு அடிப்படையான ஒரு வசனம் ரோமர் 1:17 . "விசுவாசத்தினால் நீதிமான் பிழைப்பான் " என்பதாகும்.   Sola Fide - சோலா ஃபிடே (லத்தீன் )- Faith Alone - விசுவாசம் மாத்திரமே ! (கிரியைகள் அல்ல ) . சமீபத்தில்  மொழி பெயர்க்கப்பட்ட   -New Revised Standard Version (NRSV)/ New Jerusalem Bible (NJB)  / New American Bible (NAB) பொது மொழிபெயர்ப்பு  (CB) மற்றும் கத்தோலிக்க பைபிள்களின் மொழிபெயர்ப்பில்   பெனன்ஸ் ( penance )என்ற வார்த்தையை நீக்கி மனந்திரும்புதல் /மன மாற்றம் என்பதற்கான சரியான ஆங்கில வார்த்தையை repentance யை  பயன் படுத்தியுள்ளனர். 

நாம் இரட்சிக்கப்படுவதும்  நாம்  நீதிமானாக்கப்படுவதும் நாம் கடவுளிடம் பாவமன்னிப்பை பெறுவதும் நாம் செய்யும் நல்ல செயல்களால் அல்ல-  நமது நற்கிரியைகளால் அல்ல. மாறாக கிறிஸ்துவை விசுவாசிப்பதன் மூலமாகவே நாம் இரட்சிக்கப் படுகிறோம்.  நீதிமான்களாக்கப் படுகிறோம். கிறிஸ்துவின் மீது நாம் விசுவாசத்தை வைக்கும் போது கடவுள் தனது நீதியை கிறிஸ்துவின் வழியாகத்தந்து நம்மை நீதிமானாக்குகிறார்.

 " நாம் செய்த நீதியின் கிரியைகளினிமித்தம் அவர் நம்மை இரட்சியாமல், தமது இரக்கத்தின்படியே, மறுஜென்ம முழுக்கினாலும், பரிசுத்த ஆவியினுடைய புதிதாக்குதலினாலும் நம்மை இரட்சித்தார்." தீத்து 3:5

DRB மொழிபெயர்ப்பில் மனந்திரும்புதல் /மன மாற்றம் என்பதற்கு தவம் /நோன்பு (do penance )என்று மொழி 

பெயர்க்கப்பட்ட சில இடங்கள் 

கீழே கொடுக்கப்பட்டுள்ளன. 

மனந்திரும்புதல் என்பது சிந்தையில் வரும் மாற்றம். அதை do penance என்று மொழிபெயர்க்கக்கூடாது. do penance என்பது இரட்சிப்புக்கு  நற்கிரியைகளை செய்ய மக்களை ஊக்குவித்தலாகும். லுத்தர் இதை தவறு என்றார்.

மார்ட்டின் லுத்தரின் சிந்தனையை மாற்றிய ஒரு சில திருமறை சொற்களில் ஒன்று இந்த "do penance " ஆகும். மனந்திரும்புதல் என்பது சிந்தையை மாற்றுதல் ஆகும் ( change of mind - metanoia ) . ஆனால் அது மார்ட்டின் லுத்தர் காலத்தில் தவம் செய் , நோன்பு யிரு , உன்னை நீயே வருத்திக்கொள் என்ற பொருளில் போதிக்கப்பட்டது. மார்ட்டின் லுத்தர் கிரேக்க மொழியின் அர்த்தத்தை உணர்ந்து கொண்டதால் மனந்திரும்புதல் ஒரு செயல் அல்ல அது மாறாக சிந்தையின் மாற்றம் என்று அவர் புரிந்து கொண்டு அவர் தனது  மனதில் மாற்றம் பெற்றார். திருச்சபையில் அவ்வாறே அதை போதித்தார். 

 do penance வரும் சில இடங்கள்( DRB மொழிபெயர்ப்பு): 

Matthew 3:2 " And saying: Do penance: for the kingdom of heaven is at hand."

 Mt. 3:11- I indeed baptize you in the water unto penance

Lk 24 :47 - And that penance and remission of sins should be preached in his name, unto all nations, beginning at Jerusalem.

Acts 2 :38 - But Peter said to them: Do penance, and be baptized every one of you in the name of Jesus Christ, for the remission of your sins: and you shall receive the gift of the Holy Ghost.

Acts 8 : 22 - Do penance therefore for this thy wickedness;

Rev.2:16 - In like manner do penance; 

Rev.2:21 - And I gave her a time that she might do penance

do penance என்பது லுத்தர் கால ஐரோப்பா வை நமக்கு நினைவுக்கு கொண்டுவருகிறது. do penance கு பதிலாக repentance என்று மொழி பெயர்ப்பது மிகவும் சரியான மொழிபெயர்ப்பாகும். லுத்தர் மூலமாக கர்த்தர் திருச்சபைக்குக்  கொடுத்த இந்த வசன வெளிச்சத்திற்காகவும் திருச்சபை சீர்திருத்தத்திற்காகவும்  கர்த்தருக்கு ஸ்தோத்திரம் செலுத்துவோம் ! ஆமென் !!

- பாஸ்டர் S. ஜான் மதியழகன்.

சென்னை -600076.

Cycle

 சைக்கிள்.........!

1985க்கு முன்பு முன்னூறு வீடுகள் உள்ள கிராமம் ஒன்று இருந்தால் சுமார் ஐம்பது வீடுகளில்தான் சைக்கிள்கள் இருக்கும். மோட்டார் பைக்குளைப் பார்ப்பதே மிக மிக அரிது.

கிராமங்களில் யாரோ ஒருவர் SWEGA வண்டி வைத்திருப்பார். HERO MAJESTIC, TVS மொபெட்டுகளுக்கு முந்தினது SWEGA.....! அது மணிக்கு இருபது அல்லது முப்பது கிலோ மீட்டர் வேகத்தில்தான் போகும். 

இப்போது கார், மோட்டார் பைக் வாங்குவதற்கு கூட அவ்வளவு விசாரிப்பதில்லை. ஆனால், அப்போது பழைய சைக்கிள் (SECOND HAND) வாங்குவது என்றால் கூட அவ்வளவு எச்சரிக்கையோடு விசாரிப்பார்கள்.

ராலி, ஹெர்குலஸ், அட்லாஸ், ஹீரோ போன்ற கம்பெனிகளின் தயாரிப்புகள் இருந்தாலும் ராலி சைக்கிள் வைத்திருப்பவர்கள் தான் "கெத்து" .

அடுத்து...... அதிக எடை ஏற்றிச் செல்ல வேண்டுமானால் ஹெர்குலஸ் சைக்கிள் வைத்திருப்பார்கள். குறைந்த பட்ஜெட்காரர்கள் ஹீரோ அல்லது அட்லஸ் சைக்கிள்களைத் தேர்ந்தெடுப்பார்கள்.

ஒவ்வொரு ஊரிலும் சைக்கிள் பழுது பார்க்கும் கடையும் வாடகை சைக்கிள் கடைகளும் இருக்கும். வாடகை சைக்கிள்களில் பெரும்பாலும் கேரியர் இருக்காது. கேரியர் உள்ள சைக்கிள்களுக்கு கொஞ்சம் வாடகை அதிகம். சிறுவர்கள் சைக்கிள் பழக சிறிய சைஸ் சைக்கிள்களும் கிடைத்தது. விடுமுறை நாட்களில் இது மட்டுமே பொழுதுபோக்கு.

இப்போது கார்கள் , மோட்டார் பைக்குகளை "சர்வீஸுக்கு"விடுவது போல அப்போது சைக்கிள்களை ஒரு குறிப்பிட்ட கால இடைவெளியில் சர்வீஸுக்கு சைக்கிள் பழுது பார்க்கும் கடைகளில் விடுவார்கள். அதற்கு "ஓவராயில் " செய்வது என்பார்கள்.

அன்று சைக்கிள் ரிப்பேர் பார்ப்பவர்கள் பலர் கண்ணுக்கு ஹிரோவாக தெரிந்தார்கள்,, 

இப்போது கார்களுக்கு "WHEEL. ALIGNMENT, WHEEL BALANCING " செய்வதுபோல சைக்கிள்களுக்கும் செய்வார்கள். அதற்கு " வீல் கோட்டம் எடுப்பது" என்பார்கள்.

1979க்கு முன்பு சைக்கிள்களுக்கு பஞ்சாயத்து அல்லது நகராட்சிகளில் கட்டாயம் கட்டணம் செலுத்தி LICENSE எடுக்க வேண்டும். ஒரு வட்ட வடிவ தகரத்தில் முத்திரையிட்டுத் தருவார்கள். அதை சைக்கிளின் முன்புறம் HANDLE BAR க்கு கீழை நிரந்தரமாக இணைத்து வைத்துக் கொள்வார்கள். இது இல்லாவிட்டால் அபராதம் செலுத்த வேண்டும்.

சைக்கிளில் டைனமோ இருக்கும். இரவு நேரங்களில் சைக்கிள் ஓட்டும்போது டைனமோ இல்லாவிட்டால் காவல்துறையினர் பிடித்து அபராதம் விதிப்பார்கள்.

சைக்கிளில் ஒருவர் செல்ல மட்டுமே அனுமதி இருந்தது. இருவர் சென்றால் அபராதம். எம்ஜிஆர் முதல்வராக இருந்த போது தான் இருவர் செல்ல அனுமதி கொடுக்கப் பட்டது. அந்த லைசென்ஸும் ஒழிக்கப் பட்டது.

அந்த சைக்கிள்களின் கைப்பிடிகளுக்கு பல நிறங்களில் கவர்கள் போட்டும், இரண்டு வீல்களிலும் தேங்காய் நார்களில் செய்யப்பட்ட பலவித நிறங்களில் அலங்காரப் பொருட்களை வாங்கிக் கட்டி "கெத்து" காட்டுவதுமே பெருமையாக இருந்தது.

இந்த தலைமுறையினர் சிறு சைக்கிள்களை வீட்டுக்குள் ஓட்டுவதோடு சரி..... இன்னும் ..... அது கூட இல்லாமல் சிறிய சைஸ் மோட்டார் பைக்குகள், கார்களை வாங்கிக் கொடுத்து வீட்டுக்குள்ளேயே ஓட்டச் செய்கிறோம்.

எப்படி ஆயினும் ......

 பழைய நினைவுகள் ஆனந்தத்தையும் வைராக்கியங்களையும் தான் தருகின்றன.

உக்கார்ந்து சாப்பிட

 ஊர் முழுவதும் ஓர் அறிவிப்பு!

400 ரூபாய் இருந்தால் காலம் முழுவதும் உட்கார்ந்து சாப்பிடலாம்.

இதைக் கண்டுப் பலர் வியந்தனர். 

இதைப்பற்றி மேலும் விசாரித்தபோது, 400 ரூபாய் பணத்துடன் வந்து சந்திக்க வேண்டிய இடத்தின் முகவரி கிடைத்தது.

ஊரே திரண்டு அந்த இடத்திற்கு வந்தது.

வெறும் 400 ரூபாயில் வாழ்நாள் முழுவதும் தின்பதென்றால் சும்மாவா.

இடத்தை அடைந்த ஒருவன் சக நபரிடம் 400 ரூபாயா? அல்லது 4000, 40,000 ... அப்படி ஏதாவதா? என்று...

400 ரூபாய் மட்டுமே என்றான்.

வரிசையில் உள்ள ஒவ்வொருவரும் உள்ளே சென்றனர்.

.

.

.சார் நீங்க, 

நானும் காலம் புரா உக்கார்ந்து சாப்பிட போரேன். 

.

.நானும் வரேன். 

.

.

.சார் நானும் 

.

.

.ஐயா வாங்க 

.

.

.அம்மா வாங்க 

.

.

.

.அக்கா நீயுமா 

.

'

'வா வா, உக்கார்ந்து. 

..400, ரூவா, 

.

.

.வாவா 

.

.

.

.

அங்கே ஒருவன் நாற்காலி விற்றுக் கொண்டு இருந்தான்.

"வாங்க சார்... வாங்க சார்...

ஸ்டராங்கான நாற்காலி சார்...

இது சீக்கிரத்துல உடையாது சார்...

400 ரூபாய் கொடுத்து வாங்கிட்டு போய் காலம் முழுவதும் இதில் உட்கார்ந்து சாப்பிடலாம் சார்" என்று கூவினான்.

நீதி :

வாக்குறுதிகளை உடனே நம்பிவிடக் கூடாது. 

நல்லா யோசிக்கணும்.

சாத்தியமான்னு பார்க்கணும்.

ரொம்ப அநியாயத்துக்கு ஆசைப்படக் கூடாது.

 இது தேர்தல் காலம் 

 தேர்தல் அறிக்கைகள் இவ்வாறுதான் இருக்கும்

 நாம தான் சிந்தித்து செயல்படணும் 👍🙏

 படித்ததில் ரசித்தது..

6 questions that always makes us to think ?!!!

 விடை தெரியாத ஆறு கேள்விகள் :

1.எந்தவித கெட்ட பழக்கமும் இல்லாதவர்கள் திடீரென அகால மரணம் அடைவது ஏன் ?

2. யாரையும் காயப்படுத்தி விடக்கூடாது என்று கவனமாக இருப்பவர்கள் அதிகமாக காயப்படுத்தப்படுவது ஏன் ?

3. சுற்றமும் நட்பும் ஏராளமாக வேண்டும் என்று நினைப்பவர்கள் தனிமைப்படுத்தப்படுவது ஏன்?

4. இளகிய மனதுடன் பிறருக்கு உதவியவர்கள் ஏமாற்றப்படுவது ஏன்?

5. எந்தவித வீண் செலவும் செய்யாதவர்கள் சிலர் பொருளாதாரத்தில் நலிவுற்று இருப்பது ஏன்?

6. அகம்பாவமும் ஆணவமும் அலட்சிய மனோபாவமும் கொண்ட சிலர் செலவந்தராக இருப்பது ஏன் ?

Aalavandhan

Why #Aalavandhan movie was special..!

ஒரு அறிவியல் பார்வை🔥🔥🔥

ஆளவந்தான் படம் பிடிக்காதவர்கள் பொதுவாக சொல்லும் காரணம். அந்த நந்து கேரக்டர் செய்யும் சில அல்லது பல செயல்கள் கோர்வையாக இல்லை. புரியும்படி இல்லை. மனிஷா கேரக்டர் தேவை இல்லை. என்பது போல பதில்கள் வரும்.

ஆனால் ஆளவந்தான் அப்படி ஏனோ தானோ என்று எழுதப்பட்ட படம் என்று நினைப்பது நம் அறியாமையைத்தான் குறிக்கும். அதில் உள்ள நுட்பங்களைக் கொஞ்சம் பேசலாம் என்பதே இக்கட்டுரையின் நோக்கம்.

நந்து schizophrenia என்ற நோயினால் தாக்கப்பட்டவன். இந்த நோய் மன நோய்களில் மிகக் கொடூரமானதும், மிக அதிக ஆராய்ச்சி செய்யப்படுவதுமாகும். இந்த நோயை முதலில் புரிந்து கொள்வதே நந்துவின் செயல்களை புரிந்து கொள்ள உதவும். 

Schizophrenia என்ற சொல்லின் மொழியாக்கம் `இரட்டை மனம்` Split mind' என்பதாகும். இவர்களுக்கு அடிக்கடி நிஜத்தோடு தொடர்பு அறுந்துபோகும். Hallucinations என்ற நிஜத்திற்கு சம்பந்தமில்லாத காட்சிகளைப் பார்ப்பதும், Delusion என்ற பொய் யோசனைகளும் இவர்களை ஆட்சி செய்யும்.(இது ஒரு நோயளிக்கு வரும் ப்ரச்சனையை அவர் வரைந்தது http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/2f/Artistic_view_of_how_the_world_feels_like_with_schizophrenia_-_journal.pmed.0020146.g001.jpg)

நந்து அடிக்கடி கார்டூன் உலகிற்குச் செல்ல இதுவே காரணமாகும். அவன் ஒரு காட்சியில் தன் டாக்டரின் பிம்பத்திடம் சொல்வான் `எல்லா குழந்தங்களையும் மாறி கார்டூன்லேர்ந்துதான் (வன்முறையை) கத்துக்கிட்டேன்` என்று. எனவே அவனது Hallucination என்னும் மாய உலகில் கார்டூன்களுக்கு முக்கியத்தும் அதிகமாகிறது. அதை கமல்ஹாசன் வன்முறைக் காட்சிகளுக்கு சென்சார் போலவும் பயன்படுத்தித் தன் ஆளுமையை உணர்த்தியுள்ளார்.

இந்த காட்சிகளைத் kill bill voi I ல் டராண்டினோ பயன்படுத்தியது ஒரு தனிச்செய்தி.

ஒரு பஜார் காட்சியில் மட்டும் அவர் எல்லை தாண்டி நடந்து கொள்வார். பையை எட்டி உதைப்பார். பச்சையாக தெரிவார். கடிகாரத்தின் உள்ளிருந்து வருவார். கம்பத்தில் முட்டிக்கொள்வார்.அது பார்வையாளர்களுக்கு பெரும் குழப்பம் தரும். 

ஆனால் கூர்ந்து கவனித்தால் அவர் சொல்வார். டாக்டர் தப்பு மருந்து ஏத்திட்டாங்க. அதாவது அவர் வழக்கமாக எடுக்கும் மருந்துக்கு பதிலாக அவரது நோயைத் தீவிரப்படுத்தும் வஸ்துக்களைத் தவறாக ஒருவன் ஊசியிடுவான். அதனால் வந்த வினை தான் அந்த காட்சி.

அந்த தொடர்ச்சியில் நான் மிகவும் ரசித்தது. ஒரு உயரமான ஆள் பொம்மையினைப் பார்த்து சிர்ப்பான் நந்து. 

அந்த ஆள்-:`டைம் என்ன ஆச்சி?

நந்து : நான் ஒரு கேள்வி கேக்கவா?

அந்த ஆள் : ம்

நந்து : டைமுக்கு என்ன ஆச்சி?

ஒரு குழந்தையின் கேள்வி மாடர்ன் ஆர்டைப் போல என்பதற்கு இதுவே உதாரணம்.

க்ளைமேக்ஸில் விஜய் நந்து கேரக்டர்களுக்கு நடுவே ஒரு ஸ்டண்ட் சீன். அதில் சம்பந்தமில்லாமல் கால்களை ஆட்டி நந்து டான்ஸ் ஆடுவார். இது கேடடோனியா catatonia என்ற ப்ரச்சனை. இது Schizophrenic களுக்கு வரும் ஒரு ப்ரச்சனை ஆகும். 

இதை எல்லாம் தாண்டி மாத்திரைகளால் குறைக்க வேண்டிய ஒரு நோயை தானே சொந்த முயற்சியால் குறைக்க நினைத்து அதில் தோற்று தனக்குத் தானே தீமை செய்து கொள்வதுதான் நந்து அல்லது எந்த Schizophrenic களின் நிலை.

இப்போது உணர்ந்து கேளுங்கள் இந்த விளக்கத்தை....

கடவுள் (குழந்தை) பாதி மிருகம் (நோயாளி) பாதி 

கலந்து செய்த கலவை நான்

வெளியே (நோயாளி) மிருகம் உள்ளே கடவுள் (குழந்தை) 

விளங்க முடியா கவிதை நான்.

மிருகம் (நோய்) கொன்று மிருகம் (நோய்) கொன்று

கடவுள் (குழந்தை) வளர்க்கப் பார்க்கின்றேன்

கடவுள்(குழந்தை) கொன்று உணவாய்த் தின்று

மிருகம் (நோய்) மட்டும் வளர்கிறதே.

நந்த குமாரா நந்த குமாரா

நாளை மிருகம் ( நோயைக்) கொல்வாயா

மிருகம் ( நோயைக்) கொன்ற எச்சம்(அனுபவம்) கொண்டு

மீண்டும் கடவுள் (குழந்தை) செய்வாயா?

இந்த கட்டூரையை நான் எழுதியதற்குக் காரணம் Psychiatric Disorders ஐத் தெரிந்தவனாக கமல்ஹாசனது எழுத்து மிக ஆழமானது. மேம் போக்காக மீன் பிடிப்பவர்களுக்கு உள்ளிருக்கும் முத்துக்கள் தெரியாது. அந்த உலகிற்கு அவர்களை அழைத்துச் செல்வதே நோக்கம்....💯🙏🏻

----தொடரும்💥

Credits :Kamalakannan

IPL

 IPL Special :- 😁😁😁👍🏻 *ஆவிக்குரிய  விளையாட்டுச் செய்திகள்* 🏆

பரலோக அணி மற்றும் சாத்தான் அணிகளுக்கிடையே கல்வாரியில்   நடந்த ஒரு யுகக் கிரிக்கெட் போட்டி...🏏 

🍓துவக்க ஆட்டக்காரரான ஆதாம் 🏏, *கீழ்ப்படியாமையினால்* ரன் எதுவும் எடுக்காமல் அவுட் ஆனார்...

🍓ஆபிரகாம் 🏏 *விசுவாசமாக* விளையாடி 25 ரன்கள் எடுத்தார்...

🍓ஈசாக்கு 🏏 *பயபக்தியாக* விளையாடி ரன்களைக் குவித்தார்...

🍓யாக்கோபு 🏏 *தந்திரமாய்* விளையாடி 20 ரன்கள் எடுத்தார்...

🍓மோசே 🏏 *சாந்தமாய்* விளையாடி 35 ரன்கள் எடுத்தார்...

🍓 மிக *சிறப்பாக* விளையாட ஆரம்பித்த சிம்சோன் 🏏 , தெலீலாள் 👩‍🔧 வீசிய பந்தில்🎾 *கிளீன்* *போல்டு* ஆனார்...

🍓 அடுத்து களமிறங்கிய தாவீது 🏏 தலைவரின் இருதயத்துக்கு ஏற்றப்படி *உண்மையாக* விளையாடி 65 ரன்கள் குவித்தார்...

 அவர் அடித்த பந்தை🎾 *பத்சேபாள்* 💁🏻 பிடித்ததால் அவுட் ஆனார்...!

🍓 எலியா 🏏 *வைராக்கியமாய்* விளையாடி 25 ரன்கள் எடுத்தபோதிலும் , யேசபேல்👩🏻 வீசிய *மூர்க்கமான* பந்தினால் சூரைச் செடியின்🌴 அருகில் *சுருண்டு* விழுந்தார்.

🍓தானியேல் 🏏 *ஜெபத்தோடும்* ,👏 *உபவாசத்தோடும்* 🛐 விளையாடி அரை சதம் அடித்தார்...!

🍓 *பரலோக* அணி 🏏 *தோல்வியை* தழுவிடுமோ என்ற நிலையில் ,

களமிறங்கிய *இயேசு* *கிறிஸ்து* 🏏அதிக ரன்களைக் குவித்தார்...

💯ரன் வித்தியாசத்தில்*

 பரலோக அணி *அமோக வெற்றிப் பெற்றது...!*

பரலோக அணியை சேர்ந்தவர்கள் *வெற்றிக்கொடியை*  அசைத்து ஆரவாரம் செய்தனர்....!

 இயேசு கிறிஸ்து ஆட்ட நாயகனாக தேர்வு செய்யப்பட்டார்...!

Ok

 ᴄᴏʀʀᴇᴄᴛ ᴍᴇᴀɴɪɴɢ ᴏғ *"ᴏᴋ"* ɪs ᴛʜᴇ ɴᴀᴍᴇ ᴏғ ᴀ ɢᴇʀᴍᴀɴ ᴇɴɢɪɴᴇᴇʀ *ᴏᴛᴛᴏ ᴋʀᴏᴠᴇɴs* ᴡʜᴏ ᴡᴏʀᴋᴇᴅ ғᴏʀ ғᴏʀᴅ ᴄᴀʀ ᴄᴏᴍᴘᴀɴʏ ɪɴ ᴀᴍᴇʀɪᴄᴀ.

ᴀs ᴄʜɪᴇғ ɪɴsᴘᴇᴄᴛᴏʀ ʜᴇ ᴡʀᴏᴛᴇ ʜɪs ɪɴɪᴛɪᴀʟ ᴀs *ᴏᴋ* ᴜᴘᴏɴ ᴇᴀᴄʜ ᴄᴀʀ ʜᴇ ᴘᴀssᴇᴅ.

ʜᴇɴᴄᴇ ɪᴛ ᴄᴏɴᴛɪɴᴜᴇᴅ ᴛɪʟʟ ᴅᴀᴛᴇ ᴀs ᴀʟʟ ᴄᴏʀʀᴇᴄᴛ

💚  ᴅᴏ ᴡᴇ ᴋɴᴏᴡ ᴀᴄᴛᴜᴀʟ ғᴜʟʟ ғᴏʀᴍ ᴏғ sᴏᴍᴇ ᴡᴏʀᴅs???  💚

*💛 _ 🔗ɴᴇᴡs ᴘᴀᴘᴇʀ = _ 💛*

  _ɴᴏʀᴛʜ ᴇᴀsᴛ ᴡᴇsᴛ sᴏᴜᴛʜ ᴘᴀsᴛ ᴀɴᴅ ᴘʀᴇsᴇɴᴛ ᴇᴠᴇɴᴛs ʀᴇᴘᴏʀᴛ._

*💛 _ 🔗ᴄʜᴇss = _ 💛*

  _ᴄᴀᴍᴇʟ, ʜᴏʀsᴇ, ᴇʟᴇᴘʜᴀɴᴛ, sᴏʟᴅɪᴇʀs._

*💛 _ 🔗ᴄᴏʟᴅ = _ 💛*

  _ᴄʜʀᴏɴɪᴄ ᴏʙsᴛʀᴜᴄᴛɪᴠᴇ ʟᴜɴɢ ᴅɪsᴇᴀsᴇ._

*💛 _ 🔗ᴊᴏᴋᴇ = _ 💛*

 _ᴊᴏʏ ᴏғ ᴋɪᴅs ᴇɴᴛᴇʀᴛᴀɪɴᴍᴇɴᴛ._

*💛 _ 🔗ᴀɪᴍ = _ 💛*

  _ᴀᴍʙɪᴛɪᴏɴ ɪɴ ᴍɪɴᴅ._

*💛 _ 🔗ᴅᴀᴛᴇ = _ 💛*

 _ᴅᴀʏ ᴀɴᴅ ᴛɪᴍᴇ ᴇᴠᴏʟᴜᴛɪᴏɴ._

*💛 _ 🔗ᴇᴀᴛ = _ 💛*

 _ᴇɴᴇʀɢʏ ᴀɴᴅ ᴛᴀsᴛᴇ._

*💛 _ 🔗ᴛᴇᴀ = _ 💛*

_ᴛᴀsᴛᴇ ᴀɴᴅ ᴇɴᴇʀɢʏ ᴀᴅᴍɪᴛᴛᴇᴅ._

*💛 _🔗ᴘᴇɴ = _ 💛*

 _ᴘᴏᴡᴇʀ ᴇɴʀɪᴄʜᴇᴅ ɪɴ ɴɪʙ._

*💛 _🔗sᴍɪʟᴇ =_ 💛*

_sᴡᴇᴇᴛ ᴍᴇᴍᴏʀɪᴇs ɪɴ ʟɪᴘs ᴇxᴘʀᴇssɪᴏɴ._

*💛 _ 🔗sɪᴍ = _ 💛*

_sᴜʙsᴄʀɪʙᴇʀ ɪᴅᴇɴᴛɪᴛʏ ᴍᴏᴅᴜʟᴇ_

*💛 _ 🔗ᴇᴛᴄ. = _ 💛*

 _ᴇɴᴅ ᴏғ ᴛʜɪɴᴋɪɴɢ ᴄᴀᴘᴀᴄɪᴛʏ_

*💛 _ 🔗ᴏʀ = 💛*

_ᴏʀʟ ᴋᴏʀᴇᴄ (ɢʀᴇᴇᴋ ᴡᴏʀᴅ)_

*💛 _ 🔗ʙʏᴇ _ 💛*

ʙᴇ ᴡɪᴛʜ ʏᴏᴜ ᴇᴠᴇʀʏᴛɪᴍᴇ._

*💚 sʜᴀʀᴇ ᴛʜᴇsᴇ ᴍᴇᴀɴɪɴɢs ᴀs ᴍᴀᴊᴏʀɪᴛʏ ᴏғ ᴜs ᴅᴏɴ'ᴛ ᴋɴᴏᴡ 💚*

The Fallen Nature

"The Fallen Nature

(Romans 8)

I wanted to see God in the sun.

But when the sun was set, there was only darkness.

I wanted to see God in the sky.

But I could not stand against the lightning and gale.

I ran away to the shelter.

I wanted to see God in the ocean.

But when I saw its depth and vastness it was beyond my understanding.

I wanted to see God in the jungle.

But when I saw the ferocious tiger killing the deer, 

I was confused.

I wanted to see God in the human beings.

But when I saw their selfishness, 

I abandoned the plan.

Lord Jesus,

the nature reveals the might of the Creator God.

But you only reveal the heart of God.

I love you. Amen."

Bishop Gnanabaranam Johnson

Grace, Faith and Love

Grace, Faith and Love

For by grace you have been saved through faith, and this is not your own doing; it is the gift God.

      Ephesians 2:8

Grace is the sun that gives light to the moon.

Faith is the moon that receives the light from the sun.

Love is the brightness received from sun and moon.

Grace is the beautiful lotus in the pond.

Faith is the bee that visits the lotus. 

Love is the honey collected from the lotus.

Grace is the skillful hands that play the veena.

Faith is the strings of that music instrument.

Love is the music that brings us fellowship.

Grace is the merciful giving hands of God.

Faith is the receiving hands of the soul.

Love is the sharing what one has received from God.

Grace is the way paved by Jesus.

Faith is the legs that dread on the way.

Love is the happiness of meeting the fellow-walkers on the road.

Grace is the rain that pours from heaven.

Faith is the tank that receives and stores that water.

Love is  the joy of the rice-fields that drank that water.

Grace is  mother who feeds the baby.

Faith is the baby that shouts aloud, when the mother is away.

Love is the relationship between the mother and the baby.

Dear Lord, 

some people are proud of the strong faith in you.

I am thankful for your amazing grace.

Amen."

Bishop Gnanabaranam Johnson

Conquering Lord Jesus

"Conquering

Lord Jesus Christ,

help me to conquer the falsehood with truth.

Help me to conquer the anger with patience.

Help me to conquer the selfishness with generosity.

Help me to conquer the pride with humility.

Help me to conquer the injustice with righteousness.

Help me to conquer the dirt with purity.

Help me to conquer the hatred with love.

You have conquered death through resurrection.

Help us to conquer the evil in our life through the good that you have inspired in us.

Amen."

- Bishop Gnanabaranam Johnson

Believe it or not !

 *வெற்றிக்கனி உங்கள் கையில்*

என்ன வேலை செஞ்சு என்ன பிரயோஜனம்! 

கஷ்டப்பட்டு உழைச்சேன்! பத்து பைசா வருமானம் உண்டா! உம்...'' என்று பெருமூச்சுடன் "உச்' கொட்டுபவர்கள் ஏராளம்.

இப்படிப்பட்ட நபர்களைப் பார்த்தார் *ராபர்ட் ரிப்ளி* என்னும் எழுத்தாளர். அமெரிக்காவைச் சேர்ந்தவர். *"பீலிவ் இட் ஆர் நாட்'* (நம்பினால் நம்புங்கள்) என்ற பெயரில் ஒரு புத்தகத்தை எழுதினார்.

அதில் அவர் சொல்கிறார். 

நான்கு பேர் ஆளுக்கொரு இரும்புத்துண்டை 250 ரூபாய்க்கு வாங்கினர்.

ஒருவன், அதை ஏதோ சொந்த உபயோகத்துக்கு பயன்படுத்தினான். 

இன்னொருவன் அதை உருக்கி, குதிரைக்கு லாடம் செய்தான். அதை 2500 ரூபாய்க்கு விற்றான். 

இன்னொருவன் தையல் இயந்திரத்துக்கு தரமான ஊசிகள் செய்தான். அவை 2.5 லட்சம் ரூபாய்க்கு விலை போயின. 

இன்னொருவன் அதையே சக்தி வாய்ந்த இயந்திரம் ஒன்றுக்கு ஸ்பிரிங்குகளாகச் செய்து இரண்டரை கோடிக்கு விற்று லாபம் சம்பாதித்தான்.

ஆக, இரும்புத்துண்டு ஒன்று தான். அதை விதவிதமாக வடிவமைக்கும்போது, அதன் மதிப்பு பலமடங்கு பெருகுகிறது. 

இரும்பை வாங்கிய ஒருவன் அதைப்பற்றி சிந்திக்கவே இல்லை. எதற்காக வாங்கினானோ, அந்த வேலையை மட்டும் செய்து விட்டு ஒதுங்கி விட்டான். 

அதேபோன்ற இரும்புத்துண்டை வாங்கிய மற்ற மூவரும் அவரவர் சிந்தனை, திறமையைப் பொறுத்து ஆயிரம், லட்சம், கோடிகளாக மாற்றினர்.

*நம் எல்லாருக்கும் திறமை ஒளிந்து கிடக்கிறது.* 

*அதை நாம் தான் வெளிப்படுத்த வேண்டும்.* 

*சிந்திக்கும் திறன் மட்டும் வாழ்வை மாற்றிவிடாது.* 

*சிந்தனையை தைரியத்துடன் செயல்படுத்துவனே வாழ்வில் வெற்றி பெறுகிறான்.*

*இதற்கு கடவுளின் அனுக்கிரகமும் தேவை.*

எனவே, காலையில் எழுந்ததும், ""நான் இன்று இன்ன வேலை செய்யப்போகிறேன், அதை நிறைவேற்ற நீ என்னோடு இரு,'' என்று கடவுளை வேண்டியபிறகு பணிகளைத் துவக்குங்கள்! 

*கடவுள் உங்கள் பக்கம் நிச்சயம் இருப்பார். நீங்கள் வெற்றிக்கனிகளைப் பறித்து தள்ளூவீர்கள்*.

Luther's Solas !!!

 Reformation  -  திருச்சபைச் சீர்திருத்தம் 

*****************************************

Sola Gratia - கிருபை மட்டும்

Sola Scripture  -  திருமறை மட்டும் 

Sola Fide. -  பற்றுறுதி மட்டும்

Sola Christus -  கிறிஸ்து மட்டும்

Sola  Deo Gloria -  மாட்சிமை கடவுளுக்கு மட்டும் 

இந்த ஐந்து கோட்பாடுகளையும் மார்ட்டின் லுத்தர் வலியுறுறுத்தினார் !

Increasing and Decreasing

"Increasing and Decreasing

Faith increased  and evil desires decreased.

Hope increased

and despair decreased.

Love increased

and hatred decreased.

Patience increased

and frustrations decreased.

Self-control increased

and impurity decreased.

Superstitions increased

and knowledge decreased.

Drunkenness increased

and dignity decreased.

Immorality increased

and joy in the family decreased.

Ignorance increased

and unity decreased.

Self-centredness 

 increased

and peace among men decreased.

Lord,

let faith in you grow in my heart.

Let love grow in my heart.

Let hope be strengthened in my heart.

Then my egoism will disappear and goodness, courage and joy will grow in my life. Amen."

Bishop Gnanabaranam Johnson

Influence Positive

Influence Positive

(The following sermon was written by my Best Buddy Rev. A. Mano)

Grace and Peace to you from God our Parent and Saviour Jesus Christ, Amen!

Let us pray,

Open our ears O Lord, to hear your word and listen to your voice; speak to us and strengthen our courage that we may serve you as parents and children, today and always. Amen.

Let us hear the Word of God as it is recorded in the Epistle of Paul to the Ephesians, chapter 6, and the first four verses.

A.     The Introduction

Greetings to you all in the matchless name of our Lord and Liberator Jesus Christ, Amen!

Whenever I travel by train or by bus, I am disturbed.  I am disturbed at the sight of children of tender age, roaming around picking rags, thrown away water bottles, discarded news papers, sweeping the train compartments seeking alms, and begging for food, or money to buy food.  Not only in railway stations and bus stations, these boys and girls, called as ‘street children’ are everywhere, sleeping on the pavements and roaming around the streets without a hope of tomorrow.

The 2014 report of the UNICEF says that the ‘School dropouts in India is extremely high with 80 million children not completing their elementary schooling. The frightening truth is that the dropout rate is much higher with girls, who ultimately end up as house maids, as beggars and as forced flesh workers and these today amount to 8 million.

What are the reasons for this dreadful endemic? Some of them might have fled home as a result of the rebuke and abuse of their parents. But for me, one of the reasons for this growing phenomenon is the deprivation of love and care of their parents.

In such a frightening and pathetic scenario of our country, I would like to begin my reflection with an illustration which inspired me a lot.  This is the real story of Benjamin West, who later became a great painter who painted the Altar of St. Paul’s Church, Birmingham.  Benjamin tells how he was moulded into becoming a painter.  His mother’s hobby was painting and she had jealously guarded her painting colors and brushes. She never allowed Benjamin even to stole a glance at them and forbidden him to touch them. One day his mother went out, leaving him to take care of his little sister, Sally. 

In his mother’s absence he mustered courage, discovered the bottles of colorful inks of his mother and began to paint a portrait.  In doing so, he made a considerable mess of things with ink spilled all over.  At this unexpected turn of events, Benjamin was scared so much that his mother would scold him and ultimately punish him. Well, his mother came back home, and saw the mess made by Benjamin. She looked at the frightened Benjamin, without a word, picked up the piece of paper and saw the drawing.  “Oh”, she said in a tender voice of praise and admiration, “it is Sally!”  and drew Benjamin to her, and embraced him with great affection and kissed him. After becoming a great painter, Benjamin would always remember the loving act of his mother and say, “My mother’s hug and kiss made me a painter.” In the life of Benjamin, loving encouragement did more than what a rebuke could ever do.

 B.     The context

 

Somehow, this Epistle passage has always drawn my attention. Apostle Paul was not married, but he speaks profoundly about parent-child relations.  This made me to reflect on this particular passage.

 In Asia Minor, during Paul’s time, Ephesus was one of the important cities, where trade and commerce flourished.  Roman religion infiltrated every aspect of life of the people. As a consequence, when Paul was in prison, he wanted to address the Church at Ephesus on the diverse perspectives of the Church’s witness.  He spoke about the relationships of master and slave, parents and children, rich and poor, and the Jews and Gentiles.  The reason for Paul’s emphasis of the mutual love and respect between the parent and child is that he did strongly feel that parents were the ones who should be responsible for the nurture and nourishment for the growth of their children on the right paths in accordance with God’s tenets.

 During the time of Paul, in Ephesus, the practice of remarriage of the Fathers was very normal. Fathers enjoyed the right to retain, disown, sell and repurchase their children. In this exercise, fathers enjoyed the support and protection of the law of the land, pater familias, the authority of man.  In such a context of continued abuse of children, Paul addresses the parents of their responsibility of shaping the lives of their children according to the laws of God.

  Here Paul uses the term teknon (which means early young children) instead of paidia (which means rearing of children). Teknon usually gives the meaning of addressing the children especially, the early adult children while paidia is the term used to symbolize the kind of training which enhances the character of the children.

             In Judaism, children’s attitude to their parents was often set alongside and seen as an integral part of their relationship to God. In the Greco-Roman context, the children always ran the risk of being rejected and exposed.  In the time of Paul that risk was even greater. 

 We observe how the marriage bonds had collapsed in the Pauline society, and how men and women changed their partners with exceeding rapidity. In that society, children had became the property of anyone who cared for. They were collected at night by people who nourished them in order to sell them as slaves or to stock the brothels of Rome.

             Today, we are living in a modern world with technology encompassing and directing our lives.  As the parents or would be parents of our children, we often are unable to see their perspectives and their interests.  We ignore and become insensitive to their aspirations and impose our thoughts and ideas for their growth and welfare.

             That is to say, that on one hand, in the lives of a vast majority of children in our society, there is no freedom to select or choose their own careers.  We, as parents determine what they ought to become in the future. On the other hand, some parents really motivate and encourage their children to choose their careers and grow according to their own aspirations and dreams.

 In the context of these two dimensions, and two growing trends, both as Christians and as a theological community, we need to spend some time to reflect on our way forward about this. For parents, every child is important.  But this importance relies on how the parents guide their children, inculcate discipline among them and influence their view and way of life, and to be a role model for their children.

C.     The Content

To reflect on this, I have chosen the theme, ‘Influence Positive’ and I invite you to join me to discern this under three Principles: parental love as the guiding principle, parental authority as the principle of discipline, and parental instruction as the influencing principle.

First, the parental love as the guiding principle.

 1.      Parental love as the Guiding Principle

           Paul had already addressed the issue of the subordinate group, women. So, here again he follows a similar pattern, appealing first to the children to obey their parents. They have to obey, as it is part of their commitment to the Lord and such behavior is generally held to be right. Honoring father and mother is enjoined on children by the fifth commandment of the Mosaic Law. Additionally this commandment is the first and foremost in the law that has a promise attached to it.

Understanding child’s temperament is an essential part of creating a strong parent-child bond. It is also a key indicator of how children will respond to parent’s guidance and to the diverse ways of bringing them up that will be most effective.  When the parent observes their child’s behavior, such as the level of activity, emotional intensity, social habits and interactions, adaptability, and persistence, then they can begin to understand which situations may be easy or more difficult for the child’s growth.

 Only when we, as parents understand our children’s behavior parameters, then only we can guide our children in ways that help them to grow and mature. It is possible that we can mould a good behavior, and encourage them to mature through parental love. As a parent, our model should be appropriately reflect our love in the way we talk and walk with them.  Only then, our relationship between us as parents and them as children is strongly bonded over the foundations of love. It’s really wonderful to love and to be loved. However, our parental love instead of guiding them into an uncertain life pattern, should help them to develop a disciplined way of life.  That is, the parental authority embraced by love should be a principle of discipline.

My second thought is parental authority as the principle of discipline.

 2.      Parental authority as the Principle of Discipline

The concept, ‘Discipline’ probably is one of the most misunderstood ones in the parenting vocabulary. When parents talk of discipline they often think of punishments like beating children. In such contexts, children are seen as imperfect images over against the wholesome images of their parents. Therefore they are treated as objects. It is significant that Paul treats them as responsible and respectable persons who could appeal to their parents in obedience for their social and spiritual growth.

 Thus, Paul’s exhortation is very much relevant to us today.  Though it is addressed to both parents and children, he reminds the parents not merely of their authority but of their responsibility as well.

         This responsibility is expressed both negatively and positively. They are not to abuse their authority by making their children angry and hurt. Instead, their rearing of the children should be marked by the sort of training and warning that is determined by their relationship to their Lord and as well as that which educates their children in their faith-tradition. Teaching and correcting of children and inculcating a life of discipline among the children need to be practiced in the light of the Scriptural values that authenticate principles of authority.  

 This leads to my third observation, parental instruction as the influencing principle.

 3.      Parental instruction as the Influencing Principle

        We as parents and future parents often forget the duty of encouraging our children. Rather we often indulge in a behavior of discouraging them in terms of taking a decision.

I know a boy nearby my home, who is an intelligent and excellent student. Due to his health problems he failed in his Higher Secondary exams. If given a chance to clear those referred papers he would have definitely passed in those.  However, when the results were published, his parents severely scolded and beaten him. He could not take the shame, and choose the wrong way of committing suicide. In today’s context most of our children excel in their studies, but due to the intervention of the parents based on their self-esteem, the children fail to achieve a life that offers meaning to them.

            Here, I would like mention a real incident that had happened in Martin Luther’s life.  It was said that Martin Luther’s father was very strict to the point of cruelty.  Having the experience of a disciplinarian as Father, Luther used to say “spare the rod and spoil the child – that is true; but he would also insist that “besides the rod, keep an apple to give the child when it does well.” We should appreciate our children when they understand and appreciate our instructions. This makes a positive influence of companionship and parenthood with our children.

D.     The Conclusion

                In conclusion, I would say that Parents are the real role models for our children to choose what is best for their life and careers. However, they need help and support in this endeavor. This lies in the three principles of love, discipline and instruction that ought to be dispensed by the parents for the rich and resourceful growth of the child. A child choosing the right or wrong path of life, and an enriching view and way of life – all depends on the positive influence of the parents.  

         As a theological community it is our concern and responsibility to become aware of the challenges of offering a ‘positive influence’ and make ourselves and the parents of our local congregations to become aware of the fruits of embracing these principles. For me personally, we often focus only on the limitations of our own selves.  In fact, we need to wriggle out of our narrow mentality of power and authority as parental prerogatives, and embrace our children with parental love that offers guidance, enamored parental discipline that offers a dignified life-style and effective instruction that enlarges their horizons.

 May God bless these words to come alive in our thoughts and actions, amen.

 

Church without Walls to PLWHA: A call to inclusive and transformative presence

Church without Walls to PLWHA: A call to inclusive and transformative presence 

INTRODUCTION: Despite efforts to reduce the prevalence and impact of people living with HIV/AIDS (PLWHA) in India through prevention and treatment programmed, reports continue to show a significant increase in PLWHA prevalence. The current estimated number of people living with HIV/AIDS is at least four million in India and probably rather more – with a national prevalence level of 0.8 per cent. In the World since we have no cure for the PLWHA. The Church and each individual must focus on caring for the psychological and mental welfare of PLWHA. And this is the duty of the believers to look after and to care and to love such kind of people and the Church must also take part without a wall to all kinds of people and should look after with love since all are the children of God. The church must become proactive, not to hide its light under bushel. Romans 2:17 says that “For God has no partiality” and Romans 15: 5-7 says, “May the God of endurance and encouragement grant you to live in such harmony with one another, in accord with Christ Jesus, that together we may with one voice glorify the God and Father of our Lord Jesus Christ. Therefore welcome one another as Christ has welcomed you, for the glory of God”. Church without wall means C- Community of compassion or Community of concerns towards peace, love, equality, justice and dignity. H- Community of Holiness or community of humbleness. U- Community of Unity. R- Community of Repentance or community of Restoration or Community of Response or community of Reflection. C- Community of Commitment to serve for the needy not be served. H- Community of Healing.

 

Walls- What does it mean? We have to break down the following wall in order to build the Church without walls. Wall of corruption. Wall of discrimination. Wall of division. Wall of ego. Wall of power. Wall of greedy. Wall of caste, colour, gender and class ets 

THE CHURCH WITHOUT WALL TO PEOPLE LIVING WITH HIV/AIDS

 A frequently asked question is: What does the Church say about AIDS? Other questions often stand behind this one: Is AIDS is a form of God’s punishment? How should we response to a PLWHA? Besides suffering from AIDS, why do we suffer so much prejudice and rejection, even from other members of the Church? Can we do anything about this world-wide epidemic? This maybe the question asked by the people living with HIV/AIDS to themselves. The Church, in fact, has spoken clearly and powerfully about PLWHA. Based on the Bible and on the Church’s long tradition and especially on the life of Jesus, the Church’s teachings have stressed 1) the value and dignity of every person, 2) the rights and responsibilities of society, 3) the love and compassion of God. Human Dignity Firstly, if we take the statement of Roman Catholic in a Catholic conference held in Vatican AIDS conference, 1989 "Made in God's image and likeness, every human person is of inestimable worth. All human life is sacred, and its dignity must be respected and protected" "The Gospel demands reverence for life in all circumstances" “Discrimination and violence against persons with AIDS and with HIV infection are unjust and immoral” (Called to Compassion and Responsibility). “The necessary prevention against the AIDS threat is not to be found in fear, but rather in the conscious choice of a healthy, free and responsible lifestyle”(Pope John Paul II to a Vatican AIDS conference, 1989). The message is clear: every human being is created in God’s image, redeemed by Jesus, and called to everlasting life. Accordingly, all persons have worth and dignity, rooted simply in who they are (and not in what they do or achieve). This conviction about the preciousness of every life grounds the Church’s teachings about HIV/AIDS. PLWHA face discrimination which is dehumanizing and suffering which strips the person’s sense of worth and dignity. Of course, this worth also needs to be cherished and protected by all of us, by individuals and organizations, especially the Church. All forms of discrimination are wrong, whether in housing, jobs, insurance, health care, or religion. Solidarity The Church’s teachings speak extensively about the rights and responsibilities of society. “As members of the Church and society, we have a responsibility to stand in solidarity with and reach out with compassion and understanding to those exposed to or experiencing this disease. We must provide spiritual and pastoral care as well as medical and social services for them and support for their families and friends.” “A comprehensive AIDS education then has to place AIDS within a moral context; impart accurate medical information and challenge misinformation; motivate individuals to accept the responsibility for personal choices and actions; confront discrimination and foster the kind of compassion which Jesus showed to others; model justice and compassion through policies and procedures” Grace Everything the Church has said about HIV/AIDS has been stated in the context of faith and trust in a good and gracious God. “While preaching a Gospel of compassion and conversion, Jesus also proclaimed to those most in need the Good News of forgiveness. The father in the parable of the prodigal son did not wait for his son to come to him. Rather, he took the initiative and ran out to his son with generosity, forgiveness, and compassion” “The love of God is so great that it goes beyond the limits of human language, beyond the grasp of artistic expression, beyond human understanding. God loves us all with an unconditional and everlasting love” “The cross and resurrection of Jesus Christ shed light on the true meaning and value of human suffering. The Lord invites everyone to join him on the road to Calvary and to share in the joy of Easter”. “The threat of AIDS now confronts our generations with the end of earthly life in a manner which is all the more overwhelming because it is linked, directly or indirectly, to the transmission of life and love .It is all part of the difficult problem of the meaning of suffering and of the value of all life, even when it is damaged or weakened” The various Church statements about PLWHA always affirm the love and compassion of God. Jesus has revealed a God who loves each of us unconditionally, a God who forgives our sinful actions. God is not vengeful. God respects human freedom, calling us to love and responsibility, but not interfering even with destructive choices. HIV/AIDS is a human illness not a punishment from God. The statements are very clear about these points. HIV/AIDS causes great suffering and death. And so the Church teachings address this sober reality, helping people to stand before the mystery of suffering and to realize that even here God’s tender mercies can be experienced. The teachings neither downplay the immensity of the suffering nor promote a passive acceptance. Rather the teachings urge all Christians to model their lives after Jesus, trusting in God, bringing comfort to those in need, and confronting oppressive structures and situations. Church as Servant, Teacher and Prophet in Today's HIV/AIDS Crisis When Jesus had finished washing the feet of his disciples during the last supper, he gave them a fundamental commission and orientation: “you call me Master and Lord, and rightly – so I am. If Lord, then, your Master, and I have washed your feet, you must wash each other's feet. I have given you an example so that you may copy what I have done to you.” (John 13: 13–15). The Church as Servant The church’s response to this challenge of the Lord is to be a servant, to serve the people of God in their needs. In India and many countries, the greatest needs of God's people today are those arising out of their experience of HIV/AIDS. They are suffering pain, grief and human loss on an unimaginable scale. They are coping, and coping magnificently, with orphans in numbers, which far exceed anything previously known in human history. In their sufferings, dignity, and patience, the people are showing that their joyous and hopes, their grief's and anxieties are not only those of the followers of Christ. They are the joys and hopes, the grief and anxieties of Christ himself among us today. In our bewilderment and puzzlement as to how to deal with the problems that HIV/AIDS brings, let us be grateful for the way the Church and its members have shown themselves so faithful to what the Lord asked of us, that we copy what he has done. And let us continue to examine how in our lives, our families, our small Christian communities, our parishes, our religious communities, our organizations, we can extend that response of service. The Lord also commissioned his Church to teach: “go, therefore, make disciples of all nations.... and teach them to observe all the commands I gave you.” (Matt.28: 19.20). The Church as Teacher The teaching role is inspired in part by the recognition of how the Lord himself worked with people. He did not hesitate to associate with prostitutes and sinners. He never rejected them, never spurned them. Following this example, the Church wants us to be always accepting of the persons infected with HIV, never to spurn the person suffering from AIDS. Because of the inspiration it draws from the life and practice of the Lord, the Church encourages openness about the disease. It acknowledges the brokenness and weakness of these members – clergy, religious and lay. It acknowledges that they may be HIV-infected, but it sees that this is a reason for service and compassion, never for condemnation. The Church also teaches that even though HIV/AIDS is something new in the experience of humanity, it is not a curse sent by God. It is not God's punishment on any human being for promiscuity or sin. God is every best loving instinct in is, magnified to infinity. God is the one who, like a mother, teaches us to walk, takes us in her arms, and holds us close to her face. God is the one who personally entered into our sufferings in the death of Jesus on the cross, so that we might know that God understands suffering and death from inside. Today, God still shows that mysterious, deep, powerful love by suffering in a person dying from AIDS, by grieving in a family that loses its loved one, by crying in an orphan left without mother or father. “God so loved the world that he gave his only son... that the world might be saved through him.” (John 3:16) The Church as a Prophet and Leader At the Last Supper, Jesus promised his disciples that he would send them “another Paraclete to be with them forever, the Spirit of truth whom the world can never accept” (John 14:17). Jesus promised them that as his Church they would understand things in ways that the world does not understand them and that they would be strengthened to proclaim these insights fearlessly. The Church has always exercised this prophetic, leadership role. It has pointed out new directions. It has resisted oppressors. It has sided with the weak and powerless. It has always taken to heart as we have seen in the scripture+ scattering the proud hearted, casting the mighty from their thrones, raising the lowly. The whole thrust of Church teaching and action in favour of the poor is expression of this. Its deep concern for justice, for an equitable distribution of the goods of this world, for the preservation of the world's ecological heritage, springs from the same prophetic charisma. At the same time, the church recognises its fragility and brokenness. It acknowledges that many times it has not spoken out fearlessly enough or strongly enough. It is aware that at times it has repeated the weakness of Simon peter: it has temporised, it has been too cautious and fearful, and it has been too silent. With HIV/AIDS it has been the same as with other areas. The Church has spoken and acted for the lowly, for the afflicted. It has reached out in prophetic gestures to those that are afflicted. A dramatic expression of this occurred in a nearby country when the local pastor to visit a woman who had AIDS because she had been a sex worker. When the church head heard about this, they made a point of visiting the woman regularly until her death and celebrated her funeral mass with solemnity in their church. We need more leaders like that pastor. We need more prophetic gestures of this kind. We need the church to come out now and use its powerful moral influence and leadership to break once and for all the choking silence that surrounds HIV/AIDS. This silence leads to stigma and discrimination, and all three – silence, stigma and discrimination – only serve to make it easier to transmit the disease.

The primary purposes of the ‘Church without walls’ begins with words of Jesus – ‘Follow Me’.

The Shape of the Church also begins with Jesus’ call to discipleship – ‘Follow Me’.

The Church without wall reform begins in exactly the same way - Jesus said, “Follow Me”. Church without walls is a ministry that reaches across typical social boundaries to create a community that is welcoming, nurturing and transformative. Church without walls is moving beyond the traditional boundaries. Church without wall is an attempt to look for fresh ways of encouraging and supporting congregations in the twentieth-first century. It invites all of us in the Church to think about where we have come from, where we are and where we ought to be heading. The Church without Walls does not seek to impose a single, detailed pattern on every congregation. It is our hope and prayer. These initiatives within the Church at present will stimulate the Church to face the future in faith and hope. Jesus calls us to follow Him. When the road is rough and steep, fix our eyes upon Jesus Be a friend to others & lead them to the greatest Friend of all, our Lord Jesus. If we are to help others to love God, we ourselves must love Him. Before we become leaders, we must become disciples. A life made up of praise in every part. Building on God’s Word and walking with God’s Spirit We become what God wants us to be as we build on the Gospel. Let us serve the Lord with gladness.

 

CONCLUSION The way we treat HIV/AIDS patients today is almost the same as the way persons with leprosy were treated in the time of Jesus. In the first century, when someone discovered that they had the chronic infectious disease called leprosy, they were immediately ostracized. They were kicked out of their homes, excluded from synagogue and Temple worship, had to live outside the city walls and were virtually banished from human society. People with leprosy had to shout “unclean, unclean” wherever they went, always remain at least six feet away from other people, and avoid all human contact with other people. However, Jesus followed none of these prohibitions against people with leprosy. Matthew tells us that, when Jesus came down from the mountain where he gave what we call the Sermon on the Mount, a leper came and knelt down before him and said “Lord, if you choose you can make me clean.” (Matt. 8: 2). But Jesus responded in a way that shocked them all. Rather than fearing the leper and keeping his distance, Jesus stretched out his hand and touched the man with leprosy saying, “I do choose. Be made clean!” (Matt. 8: 3). Immediately, the man with leprosy was healed. When others excluded, Jesus included. When others reacted out of fear, Jesus responded with compassion. When others avoided human contact, Jesus reached out and touched the excluded one with his healing hand. Just as lepers were excluded and avoided in the time of Jesus, so persons with HIV/AIDS are frequently excluded and avoided in our world today. People living with HIV/AIDS are in all of our communities, Church and around the world; so the only question is, do we banish them because of our fear and our judgments, or do we follow the example of Jesus Christ and reach out to them with love and compassion?

BIBILIOGRAPHY

1. Overberg Kenneth R.: What Does the Church Say About HIV/AIDS?, Xavier University in Cincinnati,1993

2. Kent M Millard: How Would Jesus Respond to Persons Living With HIV and AIDS, Abingdon, 2003

3. Michael J Kelly: Church as servant, teacher and prophet in today's HIV/AIDS crisis: http://web.peacelink.it/africanscribe/1_issue/p2.html (Accessed on 1/6/2015).

Luke 17:1-10 Increase our Faith(fulness)

 Luke 17:1-10 Increase our Faith(fulness)

Four aspects of discipleship, four F .

I. Falling away.
Luke 17:1 Jesus said to his disciples: “Things that cause people to sin are bound to come, but woe to that person through whom they come. 2 It would be better for him to be thrown into the sea with a millstone tied around his neck than for him to cause one of these little ones to sin.

II. Forgiveness
Luke 17:3 So watch yourselves. “If your brother sins, rebuke him, and if he repents, forgive him. 4 If he sins against you seven times in a day, and seven times comes back to you and says, ‘I repent,’ forgive him.” 
Jesus taught in Matthew 6. God will forgive us as we forgive others.

III. Faith
Luke 17:5 The apostles said to the Lord, “Increase our faith!” 6 He replied, “If you have faith as small as a mustard seed, you can say to this mulberry tree, ‘Be uprooted and planted in the sea,’ and it will obey you. Quality but not Quantity.

I.  NO FAITH!
Mark 4:40 (KJV) And he said unto them, Why are ye so fearful? How is it that ye have no faith?
A. A sinner has no faith. We receive faith we are saved.Romans 12:3 (KJV) For I say, through the grace given unto me, to every man that is among you, not to think of himself more highly than he ought to think; but to think soberly, according as God hath dealt to every man the measure of faith.
1. We are saved by faith. We hear, believe and then receive.

II. LITTLE FAITH.
Matthew 6:30 (KJV) Wherefore, if God so clothe the grass of the field, which to day is, and to morrow is cast into the oven, shall he not much more clothe you, O ye of little faith?
A. It is not the size but the 'use.'

III. WEAK FAITH.
Romans 4:19 (KJV) And being not weak in faith, he considered not his own body now dead, when he was about an hundred years old, neither yet the deadness of Sara's womb:
A. Abraham did not have weak faith.

IV. STRONG FAITH.
Romans 4:20 (KJV) He staggered not at the promise of God through unbelief; but was strong in faith, giving glory to God;
A. Abraham had strong faith.

V. GREAT FAITH.
Matthew 8:10 (KJV) When Jesus heard it, he marvelled, and said to them that followed, Verily I say unto you, I have not found so great faith, no, not in Israel.
A. To have great faith you much take God at His Word like a child believe his father.
1. Not by sight!
2. Not by feeling!
3. By His Word.

VI. RICH IN FAITH.
James 2:5 (KJV) Hearken, my beloved brethren, Hath not God chosen the poor of this world rich in faith, and heirs of the kingdom which he hath promised to them that love him?

VII. FULL FAITH.
Acts 6:8 (KJV) And Stephen, full of faith and power, did great wonders and miracles among the people.
A. This is what I want.
1. We can have it only if we are living in His Word.
2. We walk by faith when we live in His Word.


IV. Faithfulness
Luke 17:7 “Suppose one of you had a servant plowing or looking after the sheep. Would he say to the servant when he comes in from the field, ‘Come along now and sit down to eat’? 8 Would he not rather say, ‘Prepare my supper, get yourself ready and wait on me while I eat and drink; after that you may eat and drink’? 9 Would he thank the servant because he did what he was told to do? 10 So you also, when you have done everything you were told to do, should say, ‘We are unworthy servants; we have only done our duty.’”
Obedience.Faithfulness.

My prayer for you is that you would have your faith increased and you would be full of faith.